Design mebli w Polsce w XX w.

Nie podlega dyskusji to, że meble powinny być nie tylko funkcjonalne, ale również estetyczne. Aby przedmiot był zarówno piękny, jak i praktyczny konieczne jest sięgnięcie po pomoc ze strony wzornictwa przemysłowego, współcześnie znanego jako design. W jaki sposób rozwijał się w Polsce design mebli? Co wyróżniało polskie wzornictwo na tle światowych trendów?

Początki polskiego designu

Samego początku polskiego designu mebli należy poszukiwać na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to konkurowały ze sobą dwa najważniejsze ideowe nurty owych czasów. Był to mający swój początek w latach 20 XX wieku nurt czerpiący z awangardowych kierunków artystycznych, którego naczelnym celem było odnalezienie nowych form nastawionych na funkcjonalizm oraz zapoczątkowany w Anglii w końcu XIX wieku nurt promowany przez Ruch Odrodzenia Sztuki i Rzemiosł. Równocześnie za oficjalny początek polskiego designu uważa się rok 1913, kiedy to założone zostało, specjalizujące się m.in. w projektowaniu mebli, Stowarzyszenie Warsztaty Krakowskie, które funkcjonowało do roku 1926.

Design w Polsce do II wojny światowej

W tym okresie stowarzyszenie dążyło do podniesienia artystycznej jakości m.in. mebli poprzez korzystanie z wytwórczości ludowej. Pomimo używania ludowych metod pracy, materiałów, czy też narzędzi artyści, którzy zostali wykształceni w akademiach sztuk pięknych, dążyli do stworzenia nowych wartości. Wytwarzane przez stowarzyszenie meble były owocem myśli modernistycznej. Z tego względu zarówno proste meble jak krzesła, jak i bardziej wyrafinowane sofy odznaczały się surowym kształtem oraz skromnymi ornamentami. Równocześnie wszystkie spośród zaprezentowanych mebli charakteryzowało się różnorodnością form. Innymi słowy, najlepszym sposobem na opisanie mebli z Warsztatów Krakowskich jest użycie słów funkcjonalność i bezpretensjonalność.

Kolejnym stowarzyszeniem, które miało bezprecedensowy wpływ na rozwój polskiej sztuki użytkowej, w tym na polski design mebli była funkcjonująca od 1926 do 1996 r. Spółdzielnia Artystów Plastyków „Ład”. Tym, co definiowało spółdzielnię, była ścisła współpraca artystów z rzemieślnikami wykonawcami. W ramach działalności spółdzielni wytwarzano zarówno meble, jak i całe wnętrza. W początkowym okresie działalności znakomita większość mebli była wytwarzana z litej sosny, wrzosu, jaworu czy też czarnego dębu. W tym czasie nie stosowano jakichkolwiek oklein, a stawiano jedynie na wysokogatunkowe drewno. Warto również zwrócić uwagę, że w meble często wplatana była stylowa wiklina. Dotyczy to przede wszystkim funkcjonalnych mebli Władysława Wołkowskiego. W praktyce oznaczało to, że oferowane przez spółdzielnie meble przeznaczone były głównie dla warstw wyższych.

Meble do lat 90.

Uległo to znaczącej zmianie w wyniku II wojny światowej. W tym okresie ze względu na niewielkie zasoby finansowe, ograniczoną ilość materiałów oraz z powodu potrzeby wprowadzenia masowej produkcji meble zaczęły odznaczać się minimalnymi gabarytami, prostotą, czy też wielofunkcyjnością. Równocześnie wysokiej jakości materiały zostały dostępne łatwo wytwarzanymi surowcami. Tym samym w tym okresie zarówno sofy, komody, jak i inne rodzaje mebli nie były już wykonywane z litego drewna, a jedynie ze sklejki. Przełom nastąpił dopiero kilkadziesiąt lat później.

Sprawdź nowoczesne meble z naszej oferty https://www.home-sofa.pl/pl/18-sofy-narozne-skorzane

Lata 90 były kolejnym kluczowym okresem w polskim designie. W tym czasie wyniku większej dostępności materiałów oraz inspiracji Zachodem do Polski weszły nowe trendy. Obecna przez ostatnie dekady monotonia i prostota kształtu została zastąpiona różnorodnymi barwami oraz niepowtarzalnymi kształtami. Spośród materiałów główną rolę zaczął odgrywać plastik, MDF czy też stal chromowana. Należy również nadmienić o niezwykle popularnej w owym czasie skórze, która była powszechnie wykorzystywana jako obicie nie jednej sofy czy też fotelu.